Nehir'le 3000km

Herkese merhaba ben Neriman. 1.5 yıl önceye kadar 2 tüylü dost sahibi olsam da, size üzülerek tek tüylü dostumla olan maceralarımızdan bahsedeceğim. Ama ilk göz ağrım olmadan giriş yapmam pek mümkün değil, çünkü koca kızımın ılımlı olmasında abisinin payı büyük…

İlk göz ağrım kedim DENİZ hayatıma girdiğinde 10 günlük, yanlış beslenmiş, anne sütü almamış, adeta topak bir fareye benzeyen bir yavruydu. Sabahlara kadar başında bekleyip, nefes kontrolleri yapıp, anne şefkati vererek 9 yıl kendime arkadaş, eve ses ve neşe yapabildik kendisini. Yaklaşık 1.5 yıl önce böbrek yetmezliğinden kaybettik… Evin neşesi, sokağın serseri abisi, babamın pide kuyruğu arkadaşı, NEHİR’in de abisiydi…

DENİZ’in adı bebekken gözlerinin mavi olmasından, NEHİR’in adı ise hem abisiyle uyumlu olsun diye, hem de bize geldiği yer olan ailemin sahip olduğu şirketin adı olduğu için konmuştu.

DENİZ’in eve gelişi kavga kıyamet olsa da, köpeğim NEHİR eve adeta bir prenses havasıyla geldi. Neşesi, sevecenliği, ara ara çıkan hırçınlığıyla gönüllere taht kurdu. DENİZ her ne kadar onun eve gelişinden mutlu olmasa da onu hep takip etti. Ne zamanki NEHİR iri kıyım oğlumdan daha büyük hale geldi, o zaman evde dengeler değişti… Yaklaşık 6 ay aynı evi paylaşan ikili, NEHİR’in ofise daha sık gitmesi ve ardından benimle İzmir’e taşınmasıyla ayrıldı. Bu arada biz şuan Adana’da yaşasak da, bir zamanlar şebek kızımla İzmir’in tozunu attırıyorduk ☺

Asıl maceralar İzmir’de başladı zaten. NEHİR’in İzmir’e gelişiyle renkli hayatımız daha da renklendi. Havlamayı beceremeyen, temas bağımlısı, DENİZ sayesinde kedilerden korkan, sadece oyun isteyen, tüm köpeklerle uyum içinde olan NEHİR kız çıktı ortaya…

NEHİR dünyanın en uyumlu köpeği dedim ama her kadı kızı gibi onun da bir kusuru var. Bir yere bağlanmayı, bağlı beklemeyi sevmiyor. O zamanlar içinden adeta bir canavar çıkıyor, hem havlıyor hem zıplıyor, ortalığı birbirine katıyor. Biz de onun bu talebine elimizden geldiğince ve onun güvenliği doğrultusunda saygı duyarak hareket ediyoruz.

Biz NEHİR’le İzmir’de yaşarken beni tüm gün evde bekler, akşam da doyasıya gezerdik. Kafelerde ortam maskotu olur masa masa gezerdi. Bir gün yakın arkadaşım dedi ki ‘’ Neden köpeklerimizle tatil yapmıyoruz? ‘’ . NEHİR’in gezme macerası da böyle başlamış oldu. Temas bağımlısı 1 Golden, Yerinde duramayan 1 Cocker ve 3 kız düştük yollara… İzmir’den başladığımız rota Adana’da son buldu. Kıyı şeridinden Alanya’ya kadar o plaj senin bu koy benim gezdik. 5 farklı lokasyonda (Akyaka, Kalkan, Kelebekler Vadisi, Olympos, Alanya) konakladık. Kaldığımız yerlere verdiğimiz rahatsızlıktan dolayı özür dileriz ☺

Faydalı olması açısından konakladığımız yerleri de belirtmek isterim.

• Muğla/Akyaka Kiraz Çiçeği

• Muğla/Fethiye/Ölüdeniz Kelebekler Vadisi

• Antalya/Kaş/Kalkan Mozaik Pansiyon

• Antalya/Olympos Selvim Bungalov

Bu sayede hem birbirimizi tanıma, hem daha güçlü bir bağ kurma imkânı elde ettik. Tabii bu Adana’ya gidişin bir de dönüşü olmalıydı. Bu sefer annem ve babamla birlikte dönüş rotasında farklı yerler görerek İzmir’e döndük. Safranbolu, Bolu, Eskişehir, Kütahya da NEHİR’in şirinliği ve sıcaklığından nasibini almış oldu.

İzmir maceramız 2 yıl kadar sürdü ve biz Adana’ya temelli dönüş yaptık. Rahatına düşkün kızımız arabanın dolu olması sebebiyle ön koltukta seyahat edecekti ama bu durum onu hiç mutlu etmedi. 15 saat ön koltukta ve AYAKTA geldi.

Yeniden Adana’ya dönmek, arkadaşlarından ayrılmak ona iyi gelmese de, o her ortamda mutlu olabilen bir çocuk olduğu için bizim evin şebeği olmaya devam ediyor…

NEHİR kızın maceraları için bizi instagramdan takip edebilirsiniz ….

instagram/enerjitopunehir